دوج کوین چیست؟

دوج کوین (Dogecoin)؛ ارز دیجیتالی که برای شوخی ساخته شده بود؛ اما حالا با ارزش بازار چندده میلیارد دلاری، در رده‌های بالای بازار ارزهای دیجیتال دیده می‌شود، افراد بزرگی مانند ایلان ماسک از آن حمایت می‌کنند و برای بهبود آن برنامه‌ریزی کرده‌اند.

کاربران ایرانیِ حوزه ارزهای دیجیتال علاقه زیادی به دوج کوین دارند؛ اما این علاقه در بین کاربران خارجی هم خیلی زیاد است. محبوبیت دوج کوین می‌تواند به‌دلیل رتبه تقریباً خوب این ارز دیجیتال در بازار ارزهای دیجیتال و همچنین قیمت بسیار پایین آن باشد که افراد زیادی را با رویای ثروتمندشدن، مجاب به سرمایه‌گذاری در آن می‌کند. اما همه چیز به بحث سرمایه‌گذاری برنمی‌گردد؛ بعضی‌ها این ارز دیجیتال را به‌خاطر خودش و هدف پشت آن دوست دارند.

جامعه خوب، ثروت اصلی دوج کوین است که ارزهای دیجیتال زیادی از آن بی‌بهره هستند؛ پر از مردم عادی از همه قشر. کافی است به صفحه این ارز در شبکه اجتماعی ردیت سری بزنید که در زمان به‌روزرسانی این مقاله ۲.۱ میلیون عضو دارد (در زمان نوشتن این مقاله، تعداد اعضای ردیت اتریوم حدود ۱ میلیون است) یا در توییتر عبارت «Dogecoin» را جستجو کنید تا ببینید که چطور این ارز دیجیتالِ بامزه در قلب طرفدارانش جا دارد؛ خیلی‌ها دوج کوین را «پول خودمانی» یا «پول فقرا» می‌دانند؛ پولی پاک که به‌عقیده طرفدارانش واقعاً برای مردم است.

اگر شما هم به دوج کوین علاقه دارید یا برایتان جالب است بدانید این پروژه از کجا آمده است و چگونه می‌توان به‌طور امن روی آن سرمایه‌گذاری کرد، این مقاله در ارزجو برای شما نوشته شده است.

نماد دوج کوین چیست؟

شاید برایتان سوال باشد نماد سگ روی دوج کوین چیست و از کجا آمده است؟ این سگ در واقع یک نژاد سگ ژاپنی با نام شیبا اینو است. این سگ در واقع از یک میم اینترنتی محبوب شد که دوج نام دارد. در این میم تصویری از یک سگ شیبا اینو را در کنار نوشته‌هایی با فونت comic sans می‌بینید. این نوشته‌ها معمولاً از نظر گرامری به عمد اشتباه هستند.سازندگان Dogecoin هم برای این‌که ماهیت صمیمی ارز دیجیتالشان را نشان دهند یک رمزارز ساختند و تصویر دوج را روی آن گذاشتند. همین موضوع باعث شده که Dogecoin نسبت به بیت کوین، اتریوم یا لایت کوین کمتر جدی گرفته شود. موضوعی که شاید دقیقاً مورد نظر سازندگان آن بود .

داستان دوج کوین

در دسامبر ۲۰۱۳ (آذر ۹۲)، قیمت هر واحد بیت کوین برای اولین بار به ۱,۰۰۰ دلار رسید. جهان حالا نگاهی جدی به ارزهای دیجیتال داشت. در همان زمان که حدود چهارسال از پیدایش بیت کوین می‌گذشت، برنامه‌نویسی به‌نام بیلی مارکوس (Billy markus)، ارز دیجیتال خودش را برنامه‌نویسی کرد. با کمک جکسون پالمر (Jackson Palmer)، مدیر محصول و تحلیل‌گر داده در شرکت ادوبی، دوج کوین در آخرین روزهای سال ۲۰۱۳ متولد شد.

خالق این ارز دیجیتال که امروزه با نام مستعار شیبتوشی ناکاموتو (Shibetoshi Nakamoto – نامی طنز برگرفته از خالق بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو) و به‌صورت ناشناس زندگی می‌کند، بدون اهمیت دادن به بازاریابی یا پذیرش آن از سوی مردم، فقط قصد داشت برای شوخی و تفریح، یک سیستم پرداخت آنلاین دوستانه و خودمانی ایجاد کند.

دوج کوین برخلاف دیگر ارزهای دیجیتال، در ابتدا برای هدف خاصی ساخته نشده بود. با این حال، چند ماه پس از شروع به‌کار و افزایش محبوبیت آن، حامیان اولیه این ارز دیجیتال اعلام کردند که از دوج کوین برای پرداخت انعام به فعالان اینترنت در ازای خدماتشان و کمک به خیریه‌ها استفاده خواهند کرد. دوستانه بودن جامعه و نام جالب دوج کوین در کنار این هدف انسانی که برای آن در نظر گرفته شده بود، طرفداران آن را چند برابر کرد.

چه چیزی در مورد این رمزارز متفاوت است؟

نکته اصلی که این ارز دیجیتال را از بسیاری دیگر از ارزهای رمزپایه جدا می‌کند این است که یک ارز رمزنگاری شده «تورمی» است نه یک ارز «رکودی».
این بدان معنا است که حداکثر محدودیتی در تعداد سکه‌های در گردش وجود ندارد.
بیت کوین و بسیاری از ارزهای رمزپایه دیگر با محدودیت عرضه ارز طراحی شده‌اند. این احتمال وجود دارد که با رسیدن به سقف این محدودیت، ادامه کار سیستم برای ماینرها سودآور نباشد.
این ماجرا دو نتیجه را در پی خواهد داشت؛ یا ماینرها هزینه‌های بالایی را متحمل می‌شوند یا اینکه زمان معاملات بسیار طولانی خواهد شد. زیرا انگیزه‌ای برای پردازش معاملات شبکه وجود نخواهد داشت.

ماینرها با دوج کوین پاداش می‌گیرند؟

خالق ارز رمزپایه برای حل این مشکل – یعنی نبود انگیزه کافی برای ماینرها بعد از به سقف رسیدن عرضه – سعی کرد تا با پاداشی تحت عنوان «Dogecoin» جدید این مشکل را حل کند و از این که استخراج کنندگان همیشه بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند، اطمینان حاصل کرد.
بنابراین، همواره انگیزه‌ای برای استخراج سکه‌های بیشتر وجود خواهد داشت. همین‌طور یک رویکرد مبتنی بر تورم نیز برای جایگزینی سکه‌های از دست رفته و نگه داشتن دوج کوین در ۱۰۰ میلیارد سکه به شکل پایدار طراحی شد.

منظور از جامعه Dogecoin چیست؟

همان‌طور که با هم گفتیم دارایی اصلی، فناوری پشت آن نیست بلکه جامعه‌ای است که پیرامون آن ایجاد شده است.
بسیاری از اعضای جامعه ترجیح می‌دهند این رمزارز را به عنوان یک ارز در نوع خود در نظر بگیرند و اغلب جمله «۱ Doge = 1 Doge» را تکرار می‌کنند.
بیشتر افراد جامعه، به ویژه اعضای قدیمی‌تر از حدس و گمان در مورد قیمت‌های احتمالی «Doge» دل خوشی ندارند. اگرچه این شک و تردید، مانع از امید کاربران برای پرواز قیمت دوج کوین به ماه نمی‌شود.

Dogecoin vs Bitcoin، مقایسه دو به دو

چگونه «Dogecoin» با ارز رمزپایه پیشرو (بیت کوین) مقایسه می‌شود؟ تفاوت‌های اساسی چیست؟
برای مقایسه دو به دو به جدول زیر مراجعه کنید:

 

کاربردهای دوج کوین

همانند سایر رمزارزها، از دوج کوین می‌توان برای سرمایه‌گذاری و ترید به امید کسب سود استفاده کرد. بیشتر طرفداران دوج کوین از این آلت‌کوین به‌عنوان ارز استفاده می‌کنند و از مزایای کارمزد تراکنش بسیار اندک و سرعت تراکنش چشمگیر و پلتفرم استفاده آسان استفاده می‌کنند.

دوج کوین به‌عنوان محبوب‌ترین کوین برای انعام‌دادن به‌منظور ایجاد محتوای جالب در اینترنت استفاده می‌شود. درحقیقت، دوج کوین رمزارزی است که واقعا می‌شود از آن استفاده کرد و صرفا برای سرمایه‌گذاری استفاده نمی‌شود. خیل عظیم کاربران دوج کوین برای تبلیغ آن در بین عموم مردم و تاجران بسیار فعالیت می‌کنند. آن‌ها بر این باورند که این کوین برای کسانی بی‌نظیر است که می‌خواهند وارد دنیای رمزارزها شوند.

جامعه‌ی دوج کوین به‌طور مداوم برای فعالیت‌های خیریه سرمایه جمع می‌کند. ژانویه‌ی ۲۰۱۴، در جمع‌آوری اعانه برای تیم سورتمه‌سواری (Bobsleigh) جامائیکا ۵۰ هزار دلار جمع کردند که توان مالی شرکت در المپیک زمستانی سوچی را نداشتند. همچنین، بنیاد دوج کوین ۱۱ ‌هزار دلار برای ساختن چاه آبی در کنیا و ۵۵ هزار دلار برای حمایت مالی از جاش وایز (Josh Wise)، راننده‌ی مسابقات نسکار (NASCAR)، جمع‌آوری کرد.

مزایای دوج کوین

اگرچه دوج کوین بر اساس پروتکل اسکریپت (Scrypt) لایت‌کوین ساخته شده است، سرعت بلاک آن یک دقیقه است. این در حالی است ‌که سرعت بلاک لایت‌کوین ۲٫۵ دقیقه و سرعت تأیید تراکنش‌های بیت کوین به‌طور متوسط ۱۰ دقیقه است. این یعنی تراکنش‌ها و تأییدهای دوج کوین سریع‌تر است. علاوه‌بر سرعت تراکنش سریع ذکر‌شده، کارمزدهای تراکنش دوج کوین ناچیز و ۰٫۰۱ دلار است؛ ازاین‌رو، برای کاربران جذاب‌تر است.

اختلاف اصلی دوج با سایر رمزارزها در تورم‌زایی (Inflationary) آن است. کوین‌های تورم‌زدا (Deflationary) حد بالا (Hard Cap یا سقف نهایی) دارند؛ یعنی تعداد آن‌ها محدود است (مانند بیت‌کوین). این کوین‌ها مردم را برای هجوم به‌منظور کسب سود در طول زمان تشویق می‌کنند. وقتی حد بالا به‌دست آمد، استخراج این نوع کوین‌ها دیگر مقرون‌به‌صرفه نیست. افزون‌براین، کوین‌های تورم‌زا از استخراج همیشگی و جایگزینی کوین‌های از‌دست‌رفته مطمئن می‌شوند.

راه‌های به‌دست‌آوردن دوج کوین

۱. انعام‌گرفتن

کاربران وقتی در رسانه‌ا‌ی اجتماعی پست محتوایی منحصر‌به‌فردی تولید می‌کنند، با این ارز انعام می‌گیرند. انعام‌ها به والت کاربر اضافه می‌شوند و می‎‌توان بعدها از آن برای خرید‌و‌فروش کالا یا خدمات استفاده کرد.

۲. خرید دو‌ج‌کوین و ترید‌کردن

مانند سهام و سایر ارزها، کاربران می‌توانند دوج کوین را بخرند و انتظار افزایش قیمت آن را داشته باشند.

• خرید و معاوضه در صرافی‌های ارز دیجیتال ایرانی یا خارجی
• خرید و معاوضه در صرافی‌های غیر متمرکز ارز دیجیتال

۳. خریدوفروش محصولات و خدمات

کاربران می‌توانند با خرید کالا یا سرویس در ازای دوج کوین معامله کنند. بیشتر پلتفرم‌های اینترنتی پلاگین‌هایی فراهم کرده‌اند که با آن می‌توان از دوج کوین به‌جای دلار یا یورو برای مبادله‌ی کالا و خدمات استفاده کرد.

۴. استخراج دوج کوین

استخراج دوج کوین فرایند جایزه‌گرفتن دوج کوین برای بررسی تراکنش‌های بلاک‌چین دوج کوین است. از آنجاکه دوج کوین از لایت‌کوین ریشه گرفته است، استخراج‌کنندگان لایت‌کوین از ماینر‌های اسکریپت اسیک (Scrypt ASIC) برای استخراج می‌توان استفاده کرد. با GPU نیز می‌توان ارز دوج را استخراج کرد؛ اما این روش مقرون‌به‌صرفه نیست؛ مگر آنکه از ریگ‌های قدرتمند استفاده شود.

بلاک چین در دوج کوین

دوج کوین مانند بیت کوین از فناوری بلاک چین برای حفظ تمرکززدایی خود استفاده می‌کند.

بلاک چین به‌زبان ساده، یک دفترچه یادداشت دیجیتال (فرض کنید یک فایل متنی ورد) است که اطلاعات آن به‌طور غیرقابل‌تغییر بین همه توزیع می‌شود و بنابراین کسی نمی‌تواند صحت چیزی که روی بلاک چین ثبت‌ شده است را انکار کند، چون هرکس یک نسخه از آن را دارد.

اعضای شبکه این ارز که به آنها نود (Node) گفته می‌شود و شامل ماینرها می‌شود، تاریخچه‌ تراکنش‌ها را پیش خود نگه می‌دارند. زمانی که کسی بخواهد با نرم‌افزار کیف پول خود مقداری دوج به دیگری بفرستد، با ارسال درخواست خود در قالب تراکنش نودها را با خبر می‌کند. نودها هم دفترچه‌های دیجیتالی‌شان را ورق می‌زنند و موجودی فرستنده را به دست می‌آورند تا از امکان‌پذیربودن انجام این تراکنش اطمینان حاصل کنند.

دفترچه دیجیتالی نودها از برگه‌هایی تشکیل شده است که در بلاک چین آنها را با نام «بلاک» (Block) می‌شناسیم و درون آن‌ها اطلاعات و داده‌ها قرار می‌گیرند. درصورتی‌که تراکنش با قوانین شبکه مغایرتی نداشته باشد، معتبر شناخته می‌شود و همانند خط تولید یک کارخانه، منتظر واردشدن به مرحله بعدی، یعنی فرایند تأیید تراکنش می‌شود.

عرضه نامحدود دوج کوین

در ابتدا مشخص شده بود که تعداد دوج‌های موجود به ۱۰۰ میلیارد واحد محدود شود؛ اما در سال ۲۰۱۴ که شهرت این ارز بیشتر شد، توسعه‌دهندگان تصمیم گرفتند خاصیت ضدتورمی را از این ارز دیجیتال حذف کنند تا بتواند به‌عنوان روش پرداخت بهتر کاربرد داشته باشد. بنابراین برخلاف بیت کوین که فقط ۲۱ میلیون واحد از آن استخراج خواهد شد، استخراج واحدهای DOGE به‌طور نامحدود ادامه دارد.

البته واحدهای دوج کوینی که هر سال عرضه می‌شود، محدود است. پاداش بلاک این شبکه (پاداش ماینرها به ازای استخراج هر بلاک که به‌طور متوسط هر یک دقیقه ساخته می‌شوند) ۱۰,۰۰۰ واحد DOGE است و ثابت باقی خواهد ماند.

استخراج نامحدود و در نتیجه قیمت پایین آن باعث شده است که کارمزد تراکنش‌های این ارز دیجیتال بسیار پایین باشد. برای درک بهتر این موضوع، فرض کنید فردی می‌خواهد برای یک محتوای مفید در شبکه اجتماعی ردیت به فرد دیگری ۵ دلار هدیه بدهد. این فرد اگر بخواهد بیت کوین پرداخت کند، این مبلغ با قیمت ۱۰ هزار دلاری بیت کوین حدود ۰.۰۰۰۰۴ BTC خواهد بود. ارسال این مبلغ کم با توجه به کارمزدهای شبکه بیت کوین معقول نیست؛ اما درباره دوج کوین، ۵ دلار تعداد کمی DOGE است که ارسال آن کاملاً انجام‌شدنی است.

کیف پول‌های دوج

همان‌طور که احتمالاً تاکنون متوجه شده‌اید، دوج فیزیکی نیست و نوعی دارایی دیجیتال است. پس باید آن را روی کیف پول‌های دیجیتال ذخیره کنید.

با نرم‌افزارهای رایگانی که تعدادشان بسیار زیاد است، به‌راحتی می‌توانید این ارز دیجیتال را روی کامپیوتر شخصی یا گوشی تلفن همراه خود ذخیره، دریافت و ارسال کنید.

برای جلوگیری از خطر بدافزار و سرقت، حتماً کیف پول‌ها را از منابع معتبر دریافت کنید و از آنهایی استفاده کنید که کاربران زیادی دارند و امتحان خود را پس داده‌اند.

به یاد داشته باشید برای سرمایه‌گذاری بلندمدت ذخیره DOGE روی صرافی‌ها ایده خوبی نیست و می‌تواند دارایی‌های شما را با خطر هک یا مسدودشدن (به‌دلیل تحریم‌ها) مواجه کند.

با ذخیره DOGE روی کیف پول‌های شخصی که به شما کلید خصوصی (یا بک‌آپ چندکلمه‌ای) ارائه می‌دهند، به‌‌معنای واقعی مالک دارایی‌های خود هستید و خطرات موجود در صرافی‌های متمرکز، دارایی‌های شما را تهدید نمی‌کند.

اگر قصد سرمایه‌گذاری سنگین دارید (معنی سنگین برای هرکسی متفاوت است)، می‌توانید برای امنیت بیشتر کیف پول سخت‌افزاری بخرید.