دای چیست ؟

اگر بخواهیم بگوییم که دای چیست باید بدانید که دای در واقع همانند دریافت یک وام یا قرض در برابر ارزش اتریوم‌ است. هر کسی می‌تواند دای را تولید کند؛ تنها چیزی که نیاز است، اتر و دانش فنی که چطور از برنامه غیرمتمرکز استفاده کنید.

اکثر کاربران نه به تولید دای نیازی دارند و نه نیازی است بدانند چگونه تولید می‌شود. هر چه دای دارای ارزش ۱ دلار باشد، کاربران بیشتر جذب این کوین می‌شوند و به آن ایمان می‌آورند و آن را خرج می‌کنند، می‌پذیرند و در صورت نیاز آن را به توکن‌های دیگر تبدیل می‌کنند.

حتی مشتاق‌ترین افراد به ارزهای دیجیتال نیز نیازی به ایجاد Dai یا دانستن نحوه ایجاد آن ندارند؛ برای کسب دای تنها کافی است کاربران در صرافی‌هایی نظیر صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) موجود بر بستر اتریوم، آن را معامله کنند. این موضوع باعث می‌شود که دای به یکی از اجزای مهم هر صرافی غیرمتمرکز تبدیل شود.

دای به شدت پیچیده است و بعضی از افراد بیان کرده‌اند که این پیچیدگی، آن را بسیار مبهم می‌کند. این یک استدلال اشتباه است؛ زیرا مورد استفاده اصلی دای بر روی ارزش یک دلاری آن ثابت است. همین موضوع باعث می‌شود که دیگر به درک عمیق‌تر و دانش بیشتری از نحوه کارکرد آن نیاز نباشد. تقریبا تمام کاربران این استیبل کوین به دانستن نحوه کارکرد آن نیاز نخواهند داشت.

ورژن کنونی دای به صورت فنی یک ورژن آپدیت شده این استیبل کوین است که با نام “دای چند وثیقه‌ای” شناخته می‌شود. دلیل این نام گذاری این است که برای ساخته شدن این توکن، اجازه می‌دهد که چندین دارایی دیجیتالی مورد استفاده قرار گیرند. نسخه قدیمی دای، اکنون با نام سای (Sai) شناخته می‌شود و به صورت تک وثیقه‌ای عمل می‌کند؛ زیرا این توکن تنها با استفاده از اتر به عنوان وثیقه ساخته می‌شود.

اولین دارایی دیجیتالی که در سیستم دای چند وثیقه‌ای در کنار اتر استفاده شد، توکن بت (BAT) بود. با این حال اگر واقعا می‌خواهید بدانید که چرا می‌توانید به دای اعتماد کنید، باید تمام جوانب سیستم این توکن و مشوق‌های اقتصادی موجود در آن را متوجه شوید.

استیبل کوین (StableCoin) چیست؟

استیبل کوین یا کوین‌های پایدار یک نوع ارز دیجیتالی هستند که براساس تکنولوژی بلاک چین کار می‌کند و ارزش آنها به کالاهای خارجی وابسته است. مزایای این کوین‌ها در بازار کریپتو غیرقابل انکار است.

مهمترین مزیت استیبل کوین این است که سرمایه‌گذاران می‌توانند به عنوان راهی برای فرار از بازارهای نزولی بدون تبدیل دارایی خود به ارزهای فیات، از آنها استفاده کنند.

بنیانگذاران DAI چه کسانی هستند؟

یکی از ویژگی‌های DAI این است که توسط هیچ شخص یا گروه کوچکی از بنیانگذاران ایجاد نشده است. در عوض، توسعه نرم افزاری آن و صدور توکن‌های جدید توسط MakerDAO و پروتکل آن اداره می‌شود.

MakerDAO یک سازمان مستقل غیرمتمرکز و نوعی شرکت است که با استفاده از قراردادهای هوشمند خود را به صورت غیرمتمرکز اداره می‌کند. این سازمان به طور دموکراتیک توسط دارندگان توکن‌های حاکمیتی (MKR) خود اداره می‌شود که مانند سهام یک شرکت سنتی عمل می‌کنند. دارندگان MKR می‌توانند در مورد تصمیمات کلیدی در مورد توسعه MakerDAO و DAI رای دهند.

MakerDAO خود در اصل توسط یک کارآفرین دانمارکی به نام رونی کریستینسن (Rune Christensen) در سال ۲۰۱۵ تاسیس شد.

چرا دای تحول ایجاد کرده است؟

پیش از توضیح جزئیات دای و چگونگی عملکرد آن، لازم است موارد زیر را بدانید:

• ارزش DAI همواره ۱ دلار است.
• دای می‌تواند همانند تمامی توکن‌های ERC20 به راحتی معامله شود.
• هر کسی که کیف پول اتریوم دارد به راحتی می‌تواند DAI نگهداری کند و آن را انتقال دهد.
• بدون هیچ واسطه‌ای قابل مبادله است.
• هیچ شخص یا شرکتی بر روی آن کنترل ندارد.
• هیچ دولت یا مقام رسمی نمی‌تواند آن را تعطیل کنند یا مانع عملکرد آن شود.

این موارد چندین ویژگی را که قبلا غیرممکن بود امکان پذیر می‌کند. دای در حال حاضر می‌تواند خیلی سریع و بدون کارمزد (به جز کارمزد گس اتر) به صورت بین المللی منتقل شود.

بازرگانان می‌توانند این استیبل کوین را با تمام مزایای فناوری بلاک چین، بدون ریسک نوسانات قبول کنند. به عنوان مثال، دیگر نیاز نیست بازگانان زمانی که پرداختی را دریافت می‌کنند و به ارز رایج تبدیل می‌کنند، نگران نوسان ۱۵ درصدی قیمت بیت کوین باشند. اگر تاجری ۱۹.۹۹ دلار برای یک تیشرت بپردازد و ۱۹.۹۹ دلار دای دریافت کند، مطمئن خواهد بود که اگر آن را همان روز و یا دو ماه دیگر به دلار تبدیل کند، همان ۱۹.۹۹ دلار را خواهد داشت.

همچنین مشتریان نیز دیگر نگران خرج و پرداخت با یک دارایی که ارزش آن مدام افزایش می‌یابد، نخواهند بود. اگر مشتری بداند که ارزش اتر افزایش می‌یابد، بعید است که محصولی با اتر بخرد؛ چرا ۱۹.۹۹ دلار اتر خرج کند در حالی که می‌داند همین مقدار اتر، فردا ۲۴.۹۹ دلار خواهد شد؟!

امروزه اکثر تجار پرداخت ارزهای دیجیتال را با استفاده از واسطه‌هایی نظیر بیت‌پی (BitPay) پذیرفته‌اند، که تمام مسائل منفی مرتبط با فرایندهای پرداخت سنتی را با خود به همراه دارد. این نکات منفی عبارتند از کارمزد فرایند، محدودیت‌ها و قوانینی نظیر این که با کدام صنایع می‌توانند تجارت کنند.

با وجود واسطه‌هایی نظیر بیت‌پی، بازرگانان در واقع روش دیگری از پرداخت را به مشتریان ارائه می‌دهند اما به جز فروش اضافی، هیچ نکته مثبت دیگری ندارند. بدی ماجرا اینجاست که اگر بیت‌پی از شما خوشش نیاید، می‌تواند بدون هیچ دلیل و هشداری جلوی فعالیت شما را بگیرد.

به وسیله دای، یک بازرگان می‌تواند همانطور که میزان پرداختی را خود دریافت می‌کند، فرایند پرداخت‌ها را خود انجام دهد. اگر تصمیم به استفاده از برنامه‌های واسطه بگیرند، فقط خدمات ارزش افزوده‌ای نظیر خدمات یکپارچه تجارت الکترونیک، نرم افزار حسابداری و مدیریت کیف پول در اختیار آنها باقی می‌ماند. اما برای پردازش پرداخت‌ها یا نگهداری موقت سرمایه، نیازی به خدمات واسطه نیست و خود بلاک چین تمام این موارد را مدیریت می‌کند؛ هیچ کس نمی‌تواند توانایی بازرگان برای دریافت پرداخت را قطع کند.

در نهایت، ممکن است برای برخی سوال پیش بیاید که چرا اصلا به توکنی مانند دای نیاز است. آیا تتر در حال حاضر اهداف توکن با پشتوانه دلار را برآورده نمی‌کند؟ پاسخ این است که تتر یا هر یک از استیبل کوین‌های متمرکز می‌توانند هک شوند، جمع و تعطیل شوند و یا پول شما را بفروشند و همیشه در سایه سیاست‌ها و خطاهای انسانی عمل می‌کنند. در واقع حدس و گمان‌های زیادی وجود دارد که عملکرد تتر نامطمئن و تقلبی است.

اما این موارد در مورد دای اتفاق نمی‌افتد؛ این توکن به عنوان یک ارز با ثبات غیرمتمرکز واقعی است و کافی است تنها به بلاک چین اعتماد کنید.

نحوه عملکرد دای چگونه است؟

دای شاهکار این صنعت است که با دقت و با دنبال کردن یک هدف، بین مشوق‌های اقتصادی تعادل برقرار می‌کند؛ این هدف تبدیل شدن به توکنی است که همواره ارزش یک دلاری داشته باشد.

هنگامی که ارزش دای ۱ دلار است، مکانیزم‌ها تلاش می‌کنند تا قیمت آن را کاهش دهند. هنگامی که ارزش دای کمتر از ۱ دلار است، مکانیزم‌ها تلاش می‌کنند تا قیمت آن را افزایش دهند. فعالانی که در این مکانیزم‌ها نقش ایفا می‌کنند، این کار را انجام می‌دهند؛ زیرا آنها حتی اگر دای به ارزش یک دلار هم نباشد، پول به دست می آورند. به همین دلیل است که دای همیشه نوسان کمی کمتر یا بیشتر از قیمت ۱ دلار دارد. در واقع ارزش دای همانند یک تابع سهمی شکل است که تا بینهایت نزدیک به یک دلار می‌شود، اما هیچگاه به آن نمی‌رسد. اگر ارزش دای بیش از ۱ دلار شود، جایزه بیشتری برای رفع آن وجود دارد. این جادوی Dai است.

نحوه ایجاد دای چگونه است؟

همانطور که گفته شد، دای همانند دریافت یک وام یا قرض بر اساس ارزش اتریوم است. با استفاده از برنامه غیرمتمرکز MakerDAO، کاربران حرفه‌ای می‌توانند از دارایی اتر خود به صورت Dai وام بگیرند.

ابتدا اتر به wETH تبدیل می‌شود که تنها یک جلد بسته بندی ERC20 برای اتر است. این امر باعث توکنیزه شدن اتر می‌شود تا بتوان همانند سایر توکن‌های ERC20 از آن استفاده کرد.

سپس wETH به اتر داخل استخر یا pETH تبدیل می‌شود. این موضوع بدان معنا است که wETH به استخر بزرگی از اتریوم می‌پیوندد که وثیقه یا تضمینی برای تمام دای‌های ایجاد شده است.

با داشتن pETH می‌توانید جایگاه وام ضمانت‌دار یا CDP ایجاد کنید که pETH شما را مسدود کرده و به شما امکان می‌دهد تا نسبت به ارزش وثیقه خود (اتر خود)، دای قرض بگیرید و برداشت کنید.

با برداشت دای، نسبت قرض در CDP افزایش می‌یابد. حد معینی برای قرض وجود دارد که حداکثر میزان قابل برداشت Dai را مشخص می‌کند. پس از برداشت دای می‌توانید همانند سایر توکن‌های ERC20 آن را خرج یا معامله کنید.

دلیل تولید دای توسط کاربران چیست؟

بله تولید دای پیچیده است و البته که می‌توان از صرافی‌ها آن را خرید. این همان دلیلی است که تقریبا تمام افراد به سمت پیچیدگی‌های ایجاد کردن CDP نمی‌روند. با این حال، چندین دلیل برای تولید دای وجود دارد که عبارتند از:

• نیاز به وام و یا قرض گرفتن دارید و باید اتر داشته باشید که بتوان به عنوان وثیقه یا ضمانت از آن استفاده کرد.
• اگر مطمئن باشید که قیمت اتر افزایش خواهد یافت، می‌توانید از CDP خود برای خرید اتر استفاده کنید؛ به این صورت که اتر خود را در CDP قفل می‌کنید، به ازای آن دای برداشت می‌کنید، از دای برای خرید اتر بیشتر در صرافی استفاده می‌کنید و اتر خریداری شده را برای افزایش اندازه CDP به کار می‌گیرید. این فرآیند را می‌توان بدون حضور نهاد متمرکز یا شخص ثالث و کاملا بر روی بلاک چین انجام داد.
• تقاضا برای دای، قیمت آن را به بیش از یک دلار می‌رساند. در صورت وقوع چنین شرایطی، می‌توانید دای ایجاد کرده و سپس آن را در صرافی‌ها با قیمت بیش از یک دلار بفروشید. این امر باعث کسب درآمد می‌شود و یکی از مکانیزم‌هایی است که سیستم Maker برای حفظ قیمت یک دلاری آن انجام می‌دهد. قیمت بیش از یک دلار دای، کاربران را تشویق به ایجاد بیشتر این توکن می‌کند.

موارد استفاده توکن دای

مهمترین استفاده از توکن دای مانند اکثر استیبل کوین‌ها، جلوگیری از ضرر تریدرها در هنگام نواسانات شدید بازار است. علاوه بر این دای به عنوان یک وسیله مبادله با قیمت ثابت، می‌تواند برای بازپرداخت وام‌ها، معاملات برون مرزی و پرداخت کالاها و خدمات نیز استفاده شود.

علاوه بر این از استیبل کوین دای به علت ماهیت غیرمتمرکزش، در بیشتر پروژه‌های دیفای و استخرهای نقدینگی غیرمتمرکز استفاده می‌شود.

با توجه به اینکه نرخ توکن دای در پلتفرم میکر همواره ثابت و مساوی ۱ دلار است، از این توکن برای آربیتراژ در صرافی‌ها هنگام نوسان قیمت آن داخل صرافی‌ها استفاده می‌شود.

قیمت یک دلاری دای چگونه تضمین می‌شود؟

مشوق‌های اقتصادی، حفظ قیمت دای را تضمین می‌کنند. همانطور که گفته شد، هنگامی که قیمت دای به بیش از یک دلار افزایش می‌یابد، دارندگان اتر برای تولید بیشتر و فروش آن و کسب سود تشویق می‌شوند.

هنگامی که قیمت دای به کمتر از یک دلار کاهش یابد، مالکان CDP می‌توانند قرض خود را با قیمت کمتر از برداشت، پرداخت کنند. این راهکار هوشمندانه‌ای است که به توضیحات بیشتر نیاز دارد.

فرض کنید که یک CDP با ۱۰۰۰ دلار اتر باز کرده‌ایم، سپس ۵۰۰ دای برداشت می‌کنیم. برای تسویه این قرض باید ۵۰۰ دای برگردانیم (تسویه قرض باعث نابودی دای می‌شود).

اگر قیمت دای کمتر از یک دلار و برای مثال ۰.۹۹ دلار شود، می‌توانیم به این قیمت دای خریداری کنیم و قرض خود را با یک درصد تخفیف بپردازیم. در این صورت نحوه بازپرداخت قرض ما به این شکل می‌شود؛ ۵۰۰ دلار وام گرفتیم و سپس ۵۰۰ دای با تخفیف یک درصدی به قیمت ۴۹۵ دلار خریدیم. سپس وام خود را با ۵ دلار سود تسویه کردیم.

تقاضای ما برای Dai باعث افزایش قیمت آن می‌شود تا به یک دلار نزدیک شود. اگر قیمت آن کمتر از یک دلار بماند، مالکان CDP به تسویه قرض‌ها و حذف دای از سیستم ادامه می‌دهند. هنگامی که قیمت Dai به بیش از یک دلار برسد، برای پاسخ به تقاضای موجود دای تولید می‌شود. همین ایجاد و حذف، عرضه و تقاضا و بده و بستان‌ها است که تضمین می‌کند قیمت دای همواره بر روی یک دلار باقی بماند.

با وجود این که قیمت دای ثابت است، یکی از بهترین دارایی‌های دیجیتالی برای خرج کردن است. کارت اعتباری کوین بیس (CoinBase) به کاربران اجازه می‌دهد که دای و دیگر کریپتوها را توسط تبدیل آن به ارز فیات در ویزا کارت خرج کنند. شهروندان انگلیسی یا اروپایی، می‌توانند از دای توسط کارت اعتباری Monolith استفاده کنند.

چرا دای ارزشمند است؟

مزیت اصلی DAI در وابسته بودن به قیمت دلار آمریکا است. بازار کریپتو به دلیل نوساناتش مشهور است حتی بزرگترین کوین‌های مانند بیت کوین گاهی اوقات با تغییر قیمت (هر دو بالا و پایین) در حدود ۱۰٪ یا بیشتر در یک روز مواجه می‌شوند. در این شرایط، تریدرها و سرمایه‌گذاران به طور طبیعی تمایل دارند دارایی های امن را به پرتفوی خود اضافه کنند که قیمت ثابت آنها ممکن است به جبران نوسانات قابل توجه بازار کمک کند.

یکی از این نوع دارایی‌ها، استیبل کوین‌ها است که DAI یکی از نمونه‌های آن است. یکی دیگر از دلایل ارزشمندی DAI این واقعیت است که نه توسط یک شرکت خصوصی بلکه توسط یک سازمان مستقل غیرمتمرکز از طریق یک پروتکل نرم‌افزاری مدیریت می‌شود. در نتیجه ، کلیه موارد صدور و سوزاندن توکن توسط قراردادهای هوشمند اتوماتیک در اتریوم و به صورت عمومی ثبت می‌شود و باعث می‌شود کل سیستم شفاف شود و کمتر در معرض فساد باشد.

مزایا و معایب دای

دای مانند تمامی استیبل کوین‌ها دارای مزایا زیادی است اما چیزی که دای را از دیگر استیبل کوین‌ها جدا می‌کند و بزرگترین مزیت آن به حساب می‌آید این است که به صورت ۱۰۰٪ شفاف است که چه میزان دارایی پشتیبان آن هستند. با استفاده از MakerScan می‌توان دریافت که چه میزان اتریوم یا سایر رمز ارزها به عنوان وثیقه برای دای در نظر گرفته شده‌اند.

این سطح از شفافیت در مقایسه با توکنی مانند تتر باورنکردنی است. اگرچه تتر ادعا می‌کند که برای هر قطعه توکن تولید شده، یک دلار در بانک دارد، اما هیچ‌کس نمی‌تواند با اطمینان از واقعی بودن پولی که ادعا می‌کنند مطلع باشد.

اما توکن دای معایبی نیز دارد. در حالی که DAI از یک افت گسترده در ارزش اتریوم جان سالم به در برد و همچنان با دلار یکسان بود، اما همیشه نگرانی از سقوط ناگهانی (flash crash) وجود دارد. در صورت سقوط ناگهانی​​، ممکن است هزاران یا ده‌ها هزار CDP فوراً قبل از بازگشت قیمت به حالت عادی ، لیکویید شوند.

علاوه بر این، کل پروژه بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است که هنوز هم در معرض اشکالات است. در حقیقت هک مربوط به DAI دلیل ایجاد هارد فورک اتریوم کلاسیک بود.

در صورت سقوط قیمت اتر چه اتفاقی برای دای می‌افتد؟ آیا کل سیستم آن از کار می‌افتد؟

جواب کوتاه به این پرسش این گونه است که ارزش اترهای ارائه شده مشخص است و قیمت اتر دارای نوسان بسیار شدید نظیر افت ۶۰ درصدی طی ۱۰ ثانیه نیست و این سیستم نیز کاملا از تعادل برخوردار است.

پاسخ مفصل‌تر این است که در واقع درجات مختلفی از قرض در CDP وجود دارد. هنگامی که یک CDP افتتاح کنید، می‌توانید تا سقف ۶۰ درصد موجودی آن را به صورت دای برداشت کنید. این بدان معنا است که با ۱۰۰۰ دلار اتر می‌توانید ۶۰۰ دای برداشت کنید. اما تمام CDPها سقف برداشت را ارائه نمی‌دهند؛ زیرا برداشت بیشتر، ریسک بیشتری به دنبال دارد. بعضی از مالکان CDP به میزان ۱۰ و ۲۵ یا ۳۰ درصد برداشت خواهند کرد.

با تغییر قیمت اتر، نسبت قرض هر CDP نیز تغییر می‌کند. اگر قیمت اتر افزایش یابد، تمام CDPها امن‎تر می‌شوند، زیرا قرض کمتری دارند. اگر قیمت اتر کاهش یابد تمام CDPها ریسکی‌تر و مقروض‌تر می‌شوند.

از آنجایی که CDPها نسبت قرض متفاوتی دارند، هر CDP را می‌توان به ترتیب ریسکی بودنشان رتبه بندی کرد. هرچه CDP ریسکی‌تر باشد، نسبت قرض آن بالاتر است.

با افت قیمت اتر، CDPها به آستانه ۶۰ درصدی بدهی نزدیک‌تر می‌شوند. اگر CDP از این آستانه عبور کند، تمام دارندگان دای می‌توانند با CDP تسویه کرده و سود کسب کنند که این امر باعث از بین رفتن دای از سیستم، بسته شدن CDP و جریمه شدن مالک CDP می‌شود.

این فرآیند پیچیده است و برای درک بهتر آن به مطالعات بیشتر نیاز است. اما به طور خلاصه، فعالان عاقل برای تسویه و حذف قرض ریسکی از سیستم دای تشویق می‌شوند. مالکان CDP که اجازه داده اند قرض ها ریسکی شوند جریمه می‌شوند. مالکان CDP می‌توانند قرض خود را با تسویه کامل، ایمن کنند. مالکان هوشیار CDP ریسکی شدن CDP خود را مشاهده خواهند کرد و سپس برای جلوگیری از جریمه شدن، دای خود را زودتر از موعد مقرر تسویه می‌کنند. اما مالکانی که از ریسکی شدن CDP خود غافل اند، اگر از آستانه قرض عبور کنند توسط سیستم جریمه خواهند شد.

با افت قیمت اتر از ۱۴۰۰ دلار ژانویه ۲۰۱۸ به ۴۰۰ دلار ماه آوریل، ساختار تشویقی سیستم دای توانسته است با موفقیت قیمت دای را یک دلار حفظ کند که دستاوردی باورنکردنی و اثباتی بر این مدعا است که دای حتی در شرایط افت قیمت اتر نیز موفق است.

قیمت اتر چگونه مشخص می‌شود؟ آیا این سیستم، غیرمتمرکز است؟

این موضوع، ریسکی‌ترین بخش کل سیستم میکر است. قیمت اتر در سیستم میکر از اوراکل‌ها به دست می‌آید. چندین اوراکل، داده‌های قیمت گذاری را فراهم می‌کنند. این امر، ریسک این که یک اوراکل دچار اختلال شود را کاهش می‌دهد. به علاوه، میزان تغییر قیمت اتر در هر بلاک محدود است تا از تغییرات ناگهانی ناشی از حمله کنندگان جلوگیری شود.

اما آخرین اقدام امنیتی این است که دارندگان توکن میکر (MKR) هنگام شکست‌های فاجعه‌بار نظیر حملات هماهنگ شده، می‌توانند به پیاده سازی جهانی رای دهند. این حالت باعث از کار افتادن سیستم و بازگشت تمام قرض‌ها به اتر و مالکان اصلی CDP می‌شود. این قابلیت، گزینه اتمی سیستم است و نشان می‌دهد که MakerDAO یک سازمان اتوماسیونی غیرمتمرکز یا DAO است. دارندگان خود MKR کسانی اند که رای می‌دهند چه اتفاقی رخ دهد.

هدف توکن میکر چیست؟

توکن میکر MKR دو مورد استفاده مجزا دارد:

• داشتن MKR به شما حق رای در خصوص سیستم می‌دهد. به این دلیل است که میکر یک سازمان اتوماسیونی غیرمتمرکز DAO است. دارندگان MKR می‌توانند در خصوص موارد مختلف نظیر حداکثر نسبت قرض رای دهند. دارندگان MKR همچنین می‌توانند در مواقع شکست فاجعه بار، کل سیستم را خاموش کرده و متوقف کنند که این حالت، یک مکانیزم ایمنی است.
• در تسویه قرض در CDP، مالک باید یک درصد هزینه سالانه وام یا قرض را به صورت MKR پرداخت کند. برای مثال اگر وام ۵۰۰ دای در ازای ۱۰۰۰ دلار اتر دریافت کنید و یک سال این وام را نگه دارید، تسویه وام ۵۰۰ دای و ۵ دلار به صورت MKR خواهد بود. توکن MKR استفاده شده برای تسویه وام به اصطلاح سوزانده می‌شود.

سوزاندن MKR به تدریج ارزش آن را افزایش می‌دهد. از آنجایی که MKR تا ۱۸ رقم بعد از اعشار تقسیم پذیر است، تا زمانی که توکن MKR وجود داشته باشد، بدون هیچ مشکلی می‌توان تا یک کوادریلیونم دلار معامله کرد و در صورت نیاز می‌توان تعداد ارقام بعد از اعشار را بیشتر کرد. بنابراین تمام شدن MKR مشکلی ایجاد نمی‌کند و با افزایش ارزش MKR، توکن‌های سوزانده شده کاهش خواهد یافت.

خرید و نگهداری دای

توکن دای را می‌توانید مانند تمامی ارزهای دیجیتال دیگر خریداری کنید. انواع صرافی‌های متمرکز و غیر متمرکز رمز ارزها برای خرید Dai مناسب هستند و امکان تبادل آنها تقریبا با تمامی ارزهای دیجیتال بازار وجود دارد. با اینکه دای یک توکن غیر متمرکز است اما شما به راحتی می‌توانید آن را درصرافی‌های متمرکز مانند بایننس مبادله کنید و تقریبا تمامی صرافی‌های غیرمتمرکز مانند یونی‌سواپ می‌تواند گزینه مناسبی برای مبادله دای باشد.

اما بهترین کیف‌پول برای توکن دای چیست ؟ از آنجا که دای یک رمزارز با استاندارد ERC20 است برای نگهداری از آن باید از کیف‌پول‌های بلاک چین اتریوم استفاده کرد. ( از بهترین نمونه‌های می‌توان به لجر، MyEtherWallet و متامسک اشاره کرد).

چرا دای یک دلار ارزش دارد؟ چرا یورو یا فرانک سوییس انتخاب نشده است؟

سیستم میکر (Maker) با هر ارز یا دارایی دیگری می‌تواند فعالیت کند.

در آینده، استیبل کوین‌هایی که ارزشی برابر با ارزهای دیگر نظیر فرانک سوییس، دارایی‌هایی نظیر طلا یا حتی بورس‌ها دارند نیز ایجاد خواهند شد. این شرایط فقط به اوراکل‌های قیمت گذاری نیاز دارد.

وضعیت حال حاضر دای

قیمت توکن دای یک دلار است و حجم معاملات ۲۴ ساعته آن در زمان نگارش این مقاله در حدود ۲۵۰ میلیون دلار است. حجم کلی بازار توکن دای ۱ میلیاردو ۳۸۰ میلیون دلار است و از این نظر در رده ۱۹ بازار رمز ارزها قرار گرفته است. و با توجه به قیمت یک دلاری همیشگی این توکن، تعداد کل توکن در گردش آن نیز تقریبا برابر با حجم بازار آن است.

نتیجه گیری

مدرکی که نشان از عملکرد صحیح دای داشته باشد، این است که هر Dai دائما برابر با یک دلار است. اگر این توکن بتواند ارزش یک دلاری خود را با موفقیت حفظ کند، باورها به آن افزایش خواهد یافت.

تمام کاربران به درک نحوه عملکرد دای نیاز ندارند و فقط کافی است به آن اعتماد کنند و سابقه این استیبل کوین نیز چنین اعتمادی را فراهم می‌کند. اگر می‌خواهید درک عمیق‌تر و کامل‌تری از دای به دست آورید تا به راحتی بیشتر از آن استفاده کنید، باید به دقت نحوه عملکرد آن را مطالعه و متوجه شوید. اطلاعات بسیار زیادی در این خصوص از طریق گوگل در دسترس است.

دای باعث تحول در این حوزه می‌شود؛ زیرا انتقال دلار در هر مقدار، به صورت آنی و بین المللی، بدون هزینه و بدون هیچ‌ مداخله‌ای را امکان پذیر می‌کند. Dai دوران جدیدی از تجارت را محقق می‌سازد که کاملا داخل بلاک چین وجود دارد و نمی‌توان آن را متوقف کرد یا از کار انداخت.

Maker بی شک فناوری‌ای است که قابلیت‌های منحصر به فرد اتریوم را نشان می‌دهد و راهکاری ارائه می‌دهد که قبل از پیدایش فناوری بلاک چین کاملا غیرممکن بود.